De Cro-Magnon
Dit type mens verscheen zo'n 40.000 jaar geleden. In het bijzonder in Frankrijk, waar heel veel fossiele beenderen zijn gevonden. Vooral in de omgeving van Les Eyzies in de Dordogne waar een groot woongebied was van ca. 5000 km² waar zij in holen en grotten leefden die meestal op het zuiden lagen.
Hun leefwijze was eerst gelijk aan dat van hun voorouders, maar dat veranderde geleidelijk en uiteindelijk kwamen er grote veranderingen in hun bestaan. Zij waren geen primitieve Hominiden meer, maar vertegenwoordigden het moderne mensenras: de Homo sapiens sapiens.
Vanuit hun woonplaats organiseerden zij de jacht en hier maakten zij ook hun kunst en hun werktuigen, waarin deze mensen meesters waren. Zij waren de beste werktuigmakers van alle menselijke rassen. Zij hadden nieuwe typen wapens, gemaakt van hout, hertshoorn en ivoor. Voor de jacht vonden zij de speerwerper uit, dit is een stuk hout van 30 tot 60 cm. lang, waarmee zij hun speer met veel kracht en over een veel grotere afstand konden werpen. Ook beheersten zij de spraak en waren ze zeer intelligent. De mannen waren gemiddeld 1.76 m. lang. De vrouwen waren iets kleiner, hetzelfde als nu het geval is. Zij leefden tegen het einde van de Würm-Wisconsin ijstijd over bijna de gehele wereld, waarbij zij zich zelfs tot in het poolgebied hadden verspreid.
Tot het meest prachtige handwerk van de Cro-Magnon behoren de Venusbeeldjes, afbeeldingen van vrouwen, die overal zijn gevonden, van Frankrijk tot Siberië. Men vermoedt dat het vruchtbaarheidssymbolen zijn, afbeeldingen van een godin die door de Cro-Magnon werd vereerd. Ook als schilder-kunstenaar was de Cro-Magnon beroemd, wat blijkt uit hun prachtige rotsschilderingen, die tot de grootste gave van de Cro-Magnon behoort en die zij aan de wereld van nu hebben nagelaten. In Europa zijn meer dan 100 holen en grotten bewaard gebleven met deze IJstijdkunst. Enkele beroemde grotten zijn die te Lascaux in Frankrijk en Altamira in Spanje.
Uit de Cro-Magnon cultuur zijn vijf hoofdtijdvakken bekend: het Périgordien (van ca. 35.000 tot 32.000 jaar geleden), het Aurignacien (van 35.000 tot 29.000), het Solutréen (van 22.000 tot 18.500), het Magdalénien (van 18.500 tot 11.000) en het Azilien (van 13.000 tot 10.000). In het Solutréen en Magdalénien waren de Cro-Magnon cultuur en technologie op hun hoogtepunt. Totdat zo'n 10.000 jaar geleden de mens zijn bestaan als jager / verzamelaar opgaf en hij een vaste woonplaats had waar hij in een gemeenschap leefde om als landbouwer een bestaan op te bouwen en te leven van veeteelt en akkerbouw.
Dit type mens verscheen zo'n 40.000 jaar geleden. In het bijzonder in Frankrijk, waar heel veel fossiele beenderen zijn gevonden. Vooral in de omgeving van Les Eyzies in de Dordogne waar een groot woongebied was van ca. 5000 km² waar zij in holen en grotten leefden die meestal op het zuiden lagen.
Hun leefwijze was eerst gelijk aan dat van hun voorouders, maar dat veranderde geleidelijk en uiteindelijk kwamen er grote veranderingen in hun bestaan. Zij waren geen primitieve Hominiden meer, maar vertegenwoordigden het moderne mensenras: de Homo sapiens sapiens.
Vanuit hun woonplaats organiseerden zij de jacht en hier maakten zij ook hun kunst en hun werktuigen, waarin deze mensen meesters waren. Zij waren de beste werktuigmakers van alle menselijke rassen. Zij hadden nieuwe typen wapens, gemaakt van hout, hertshoorn en ivoor. Voor de jacht vonden zij de speerwerper uit, dit is een stuk hout van 30 tot 60 cm. lang, waarmee zij hun speer met veel kracht en over een veel grotere afstand konden werpen. Ook beheersten zij de spraak en waren ze zeer intelligent. De mannen waren gemiddeld 1.76 m. lang. De vrouwen waren iets kleiner, hetzelfde als nu het geval is. Zij leefden tegen het einde van de Würm-Wisconsin ijstijd over bijna de gehele wereld, waarbij zij zich zelfs tot in het poolgebied hadden verspreid.
Tot het meest prachtige handwerk van de Cro-Magnon behoren de Venusbeeldjes, afbeeldingen van vrouwen, die overal zijn gevonden, van Frankrijk tot Siberië. Men vermoedt dat het vruchtbaarheidssymbolen zijn, afbeeldingen van een godin die door de Cro-Magnon werd vereerd. Ook als schilder-kunstenaar was de Cro-Magnon beroemd, wat blijkt uit hun prachtige rotsschilderingen, die tot de grootste gave van de Cro-Magnon behoort en die zij aan de wereld van nu hebben nagelaten. In Europa zijn meer dan 100 holen en grotten bewaard gebleven met deze IJstijdkunst. Enkele beroemde grotten zijn die te Lascaux in Frankrijk en Altamira in Spanje.
Uit de Cro-Magnon cultuur zijn vijf hoofdtijdvakken bekend: het Périgordien (van ca. 35.000 tot 32.000 jaar geleden), het Aurignacien (van 35.000 tot 29.000), het Solutréen (van 22.000 tot 18.500), het Magdalénien (van 18.500 tot 11.000) en het Azilien (van 13.000 tot 10.000). In het Solutréen en Magdalénien waren de Cro-Magnon cultuur en technologie op hun hoogtepunt. Totdat zo'n 10.000 jaar geleden de mens zijn bestaan als jager / verzamelaar opgaf en hij een vaste woonplaats had waar hij in een gemeenschap leefde om als landbouwer een bestaan op te bouwen en te leven van veeteelt en akkerbouw.
